[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Henryk Ryszard ņuchowski
słownik
savoir-vivre'u dla pana
Przedruku dokonano
na podstawie pozycji
wydanej przez
Wydawnictwo Polihymnia
Lublin 1995
Redakcja techniczna
wersji brajlowskiej:
Piotr Kaliıski
Marianna ņydek
Skład, druk i oprawa:
PWZN Print 6 sp. z o.o.
20-bah Lublin, Hutnicza 9
tel.8fax (0-81) 746-12-80
Wprowadzenie
Niniejszy słownik przeznaczony jest dla panów, którzy wychodzĢc z domu
mogĢ mieę wĢtpliwoĻci jak naleŇy siħ zachowaę w sytuacjach towarzysko
niecodziennych. Przeznaczony jest dla mħŇczyzn, których interesuje nie
tylko poprawnoĻę, ale równieŇ formy bardziej eleganckie, a czujĢ potrzebħ
zachowywania siħ wytworniej, niŇ nakazujĢ to powszechnie przyjħte
zwyczaje.
Dlaczego tylko dla panów przeznaczona jest niniejsza ksiĢŇka?
Bowiem to mħŇczyzna jest na ogół inicjatorem wszelkich działaı
towarzyskich i na jego barkach spoczywa inicjatywa zaproszeı na wszelkiego
rodzaju rozrywki kulturalne. On prosi paniĢ do kawiarni, restauracji czy
teatru. MħŇczyzna jako pierwszy rozwiĢzuje problemy bon-tonu i od jego
wiedzy w tej dziedzinie i umiejħtnoĻci zachowania zaleŇy, czy kobieta w
jego obecnoĻci bħdzie siħ czuła bezpiecznie. Kobieta polega na swej
intuicji - mħŇczyzna jest zmuszony odwoływaę siħ do swej wiedzy. A nic tak
nie kompromituje kobiety, jak nieudolne zachowanie siħ partnera. Kobieta
bowiem jest obrazem, mħŇczyzna zaĻ ramĢ tego obrazu i ta rama musi byę jej
godna.
W ksiĢŇce czytelnik znajdzie zagadnienia z dziedziny savoir-vivre'u
najczħĻciej poruszane przez studentów i słuchaczy w czasie moich spotkaı.
Natomiast paniom, które zainteresujĢ siħ niniejszĢ publikacjĢ, a poczujĢ
siħ dyskryminowane jej tytułem, Ļpieszħ donieĻę, iŇ nastħpna ksiĢŇka
bħdzie nosiła tytuł: Słownik savoir vivre'u dla pani.
25 starych rad
dla wychodzĢcego
z domu
- nie opuszczaj mieszkania nieuczesany i nieogolony,
- wyjdŅ z domu na tyle wczeĻnie, byĻ nie musiał biec,
- nie czytaj gazety czy ksiĢŇki, kiedy idziesz ulicĢ,
- kłaniaj siħ znajomym zawsze pierwszy, mimo Ňe nie jesteĻ do tego
zobowiĢzany,
- nie pal w miejscach publicznych,
- nie szczħdŅ bliŅniemu słów "dziħkujħ" i "przepraszam",
- jeĻli spotkasz znajomego, bĢdŅ raczej powĻciĢgliwy niŇ wylewny,
- jeĻli nie moŇesz pomóc, to nie przyglĢdaj siħ wypadkom,
- nie bierz udziału w zbiegowiskach,
- nie zwracaj uwagi na zakochanych,
- nie przyglĢdaj siħ kalekom i obcokrajowcom,
- nie oglĢdaj siħ nawet za najpiħkniejszĢ kobietĢ Ļwiata,
- rozmawiajĢc na ulicy nie mów zbyt głoĻno,
- nie gwiŇdŇ na ulicy, nawet jeĻli jesteĻ w szampaıskim humorze,
- chcĢc zatrzymaę znajomego - podejdŅ do niego, a nie wołaj: "Panie
Janku!!!"
- nie rozmawiaj ze sobĢ idĢc ulicĢ,
- nie draŇnij psów, jeĻli na ciebie szczekajĢ,
- nie komentuj w miejscach publicznych odmiennego niŇ twój sposobu
zachowania i stylu ubierania,
- pytajĢc o drogħ lub godzinħ zacznij od słowa "przepraszam",
- wyprzedzajĢc pieszego wieczorem na pustej ulicy zachowaj odpowiedniĢ
odległoĻę,
- nie załatwiaj na ulicy spraw słuŇbowych ani prywatnych,
- jeĻli nie musisz nie wsiadaj do przepełnionych autobusów i tramwajów,
- tamŇe nie przyglĢdaj siħ współpasaŇerom,
- na spotkania i do pracy przychodŅ zawsze przed czasem,
- jeĻli przekroczyłeĻ miarħ w zabawie, to wracaj zawsze taksówkĢ.
Przykazania
dla pana
1. Nie sprawiaj innym kłopotu swojĢ osobĢ.
2. Nie pytaj o to, czego ci nie mówiĢ.
3. Nie obarczaj innych swoim szczħĻciem i troskami.
4. Mniej mów, a wiħcej słuchaj.
5. BĢdŅ raczej powĻciĢgliwy niŇ wylewny.
6. Nie wywyŇszaj siħ popisujĢc siħ swojĢ wiedzĢ, tytułem, stanowiskiem.
7. Nie udawaj kogoĻ, kim nie jesteĻ.
8. Nie chwal siħ posiadanym majĢtkiem.
9. Rozmawiaj o problemach, nie zaĻ o ludziach.
10. Nie narzekaj.
11. Chwal z umiarem.
12. Krytykuj oglħdnie.
13. Ciesz siħ z sukcesów innych.
14. Nie narzucaj siħ swojĢ osobĢ.
15. Nie powołuj siħ na znajomoĻci.
Aluzja
Z łaciıskiego słowa: napomykaę, a wiħc mówię nie wprost, niby nie na
temat, a dawaę do zrozumienia o co mi chodzi. Bardzo nieładny i
nietowarzyski sposób prowadzenia rozmowy: "niby mnie to nie interesuje,
ale
swoje wiem". Człowiek dobrze wychowany powinien mówię wprost albo wcale.
Aluzje sĢ siostrami plotek, wiħc raczej trzeba ich unikaę (patrz hasło:
Plotka)
Czy za aluzjħ moŇna siħ obrazię?
JeĻli aluzja zbudowana jest na plotce, to oczywiĻcie.
JeĻli aluzja jest niezawiniona, czy naleŇy przeprosię?
OczywiĻcie, naleŇy.
Anegdota
ĺmieszne, Ňartobliwe, nieprawdopodobne, krótkie opowiadanie o jakimĻ
zdarzeniu, czy osobie.
Z racji swojej, z góry załoŇonej nieprawdzie, anegdota nie czyni szkody,
a jest miernikiem popularnoĻci, jeĻli dotyczy osoby. Panowie posiadajĢcy w
"repertuarze" wiele anegdot i umiejĢcy je opowiadaę, bywajĢ tzw. "duszĢ"
towarzystwa. Dlatego dobrze mieę zawsze kilka "słuŇbowych" anegdot, jeĻli
zdarzy siħ w rozmowie nieprzewidziana cisza.
Kiedy anegdota nie jest plotkĢ?
JeŇeli treĻę przedstawia osobħ lub wydarzenie w sympatycznym Ļwietle.
Czy wypada w obecnoĻci szefa opowiadaę o nim anegdoty?
JeĻli ma poczucie humoru to tak. Natomiast nikt nie lubi, kiedy opowiada
siħ o nim historyjki z jego Ňycia w obecnoĻci kobiet, nawet jeĻli anegdoty
sĢ sympatyczne.
Anonim
Pismo wysłane bez podpisu autora, zawierajĢce prawie w stu przypadkach na
sto doniesienie o rzeczach nieprawdziwych, majĢcych na celu oczernienie w
naszych oczach innej osoby. Wprawdzie istnieje przekonanie, Ňe nie ma
sposobu walki z anonimami, lecz ich nieczytanie i wrzucanie do kosza
skutecznie zniechħca autorów do uprawiania tego rodzaju korespondencji.
Człowiek dobrze wychowany nie pisze ani nie czyta anonimów. Anonim łatwo
odróŇnię od normalnego listu, poniewaŇ najczħĻciej jest podpisywany
zwrotem: "Paıski serdeczny Przyjaciel" lub dla zmylenia adresata -
zmyĻlonym nazwiskiem.
Anonimy, to korespondencja ludzi podłych i tchórzy, którzy nie mogĢ
znieĻę myĻli, Ňe komuĻ moŇe siħ dobrze powodzię, lub Ňe jest człowiekiem
szczħĻliwym. Z człowiekiem, któremu udowodniono pisanie anonimów powinno
siħ zerwaę wszelkie kontakty towarzyskie.
Jak zareagowaę, gdy anonim zawiera prawdħ?
JeĻli siħ raz ulegnie pokusie honorowania anonimu, jego autor to
wykorzysta i bħdzie pisał dalej. Informacji zawartych w anonimach nie
naleŇy przyjmowaę do wiadomoĻci, nawet jeĻli sĢ prawdziwe.
Antrakt
- (czyli przerwa), czas miħdzy aktami lub w połowie koncertu. W czasie
antraktu mamy moŇliwoĻę sprawdzenia, kto ze znajomych jest w teatrze,
zwiedzię teatr, udaę siħ do bufetu lub skorzystaę z toalety. NaleŇy
pamiħtaę, Ňe normalna przerwa w teatrze trwa od 10 do 15 minut - rzadziej
dłuŇej - i w tym czasie naleŇy siħ zmieĻcię. WracajĢc po przerwie na
widowniħ obowiĢzujĢ nas te same zasady, co na poczĢtku przedstawienia
(patrz hasło: Teatr)
Czy w czasie antraktu jest obowiĢzek opuszczania widowni?
Nie ma takiego obowiĢzku. Natomiast antrakt jest ĻwietnĢ okazjĢ do
zaznajomienia siħ z treĻciĢ programu teatralnego.
JeĻli pani nie chce wyjĻę w czasie przerwy, czy pan moŇe jĢ na ten czas
opuĻcię?
JeĻli musi to tak, ale naleŇy przeprosię.
Aperitif
Krótka 15-30 - minutowa forma przyjħcia na stojĢco, która odbywa siħ w
róŇnej porze dnia, najczħĻciej poprzedzajĢca Ļniadanie lub obiad. Jako
samodzielne przyjħcie zwiĢzana jest z zakoıczeniem np. konferencji
prasowej
lub spotkania towarzyskiego. (patrz hasło: Przyjħcia)
Czy na spotkanie zwane aperitifem otrzymuje siħ specjalne zaproszenia?
JeĻli jest to np. zakoıczenie podpisania umowy, to na ogół organizator
zaprasza ustnie.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

xiaodongxi.keep.pl