Żuchowski Henryk - Słownik savoir-vivre'u dla pana, Rozwój osobisty książki, ebook, pdf

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Henryk Ryszard Żuchowski
Słownik savoir-vivre'u
dla pana
Wprowadzenie
Niniejszy słownik przeznaczony jest dla panów, którzy wychodząc z domu
mogą mieć wątpliwości jak należy się zachować w sytuacjach towarzysko
niecodziennych. Przeznaczony jest dla mężczyzn, których interesuje nie tylko
poprawność, ale również formy bardziej eleganckie, a czują potrzebę
zachowywania się wytworniej, niż nakazują to powszechnie przyjęte
zwyczaje.
Dlaczego tylko dla panów przeznaczona jest niniejsza książka?
Bowiem to mężczyzna jest na ogół inicjatorem wszelkich działań
towarzyskich i na jego barkach spoczywa inicjatywa zaproszeń na wszelkiego
rodzaju rozrywki kulturalne. On prosi panią do kawiarni, restauracji czy
teatru. Mężczyzna jako pierwszy rozwiązuje problemy bon-tonu i od jego
wiedzy w tej dziedzinie i umiejętności zachowania zależy, czy kobieta w jego
obecności będzie się czuła bezpiecznie. Kobieta polega na swej intuicji -
mężczyzna jest zmuszony odwoływać się do swej wiedzy. A nic tak nie
kompromituje kobiety, jak nieudolne zachowanie się partnera. Kobieta
bowiem jest obrazem, mężczyzna zaś ramą tego obrazu i ta rama musi być
jej godna.
W książce czytelnik znajdzie zagadnienia z dziedziny savoir-vivre'u
najczęściej poruszane przez studentów i słuchaczy w czasie moich spotkań.
Natomiast paniom, które zainteresują się niniejszą publikacją, a poczują
się dyskryminowane jej tytułem, śpieszę donieść, iż następna książka będzie
nosiła tytuł: Słownik savoir vivre'u dla pani. aaa 25 starych rad dla
wychodzącego z domu - nie opuszczaj mieszkania nieuczesany i nieogolony,
- wyjdź z domu na tyle wcześnie, byś nie musiał biec, - nie czytaj gazety czy
książki, kiedy idziesz ulicą, - kłaniaj się znajomym zawsze pierwszy, mimo
że nie jesteś do tego zobowiązany, - nie pal w miejscach publicznych, - nie
szczędź bliźniemu słów "dziękuję" i "przepraszam", - jeśli spotkasz
znajomego, bądź raczej powściągliwy niż wylewny, - jeśli nie możesz pomóc,
to nie przyglądaj się wypadkom, - nie bierz udziału w zbiegowiskach, - nie
zwracaj uwagi na zakochanych, - nie przyglądaj się kalekom i
obcokrajowcom, - nie oglądaj się nawet za najpiękniejszą kobietą świata, -
rozmawiając na ulicy nie mów zbyt głośno, - nie gwiżdż na ulicy, nawet jeśli
jesteś w szampańskim humorze, - chcąc zatrzymać znajomego - podejdź do
niego, a nie wołaj: "Panie Janku!!!" - nie rozmawiaj ze sobą idąc ulicą, - nie
drażnij psów, jeśli na ciebie szczekają, - nie komentuj w miejscach
publicznych odmiennego niż twój sposobu zachowania i stylu ubierania, -
pytając o drogę lub godzinę zacznij od słowa "przepraszam", - wyprzedzając
pieszego wieczorem na pustej ulicy zachowaj odpowiednią odległość, - nie
załatwiaj na ulicy spraw służbowych ani prywatnych, - jeśli nie musisz nie
wsiadaj do przepełnionych autobusów i tramwajów, - tamże nie przyglądaj
się współpasażerom, - na spotkania i do pracy przychodź zawsze przed
czasem, - jeśli przekroczyłeś miarę w zabawie, to wracaj zawsze taksówką.
aaa Przykazania dla pana
1. Nie sprawiaj innym kłopotu swoją osobą.
2. Nie pytaj o to, czego ci nie mówią.
3. Nie obarczaj innych swoim szczęściem i troskami.
4. Mniej mów, a więcej słuchaj.
5. Bądź raczej powściągliwy niż wylewny.
6. Nie wywyższaj się popisując się swoją wiedzą, tytułem, stanowiskiem.
7. Nie udawaj kogoś, kim nie jesteś.
8. Nie chwal się posiadanym majątkiem.
9. Rozmawiaj o problemach, nie zaś o ludziach.
10. Nie narzekaj.
11. Chwal z umiarem.
12. Krytykuj oględnie.
13. Ciesz się z sukcesów innych.
14. Nie narzucaj się swoją osobą.
15. Nie powołuj się na znajomości.
Aluzja
Z łacińskiego słowa: napomykać, a więc mówić nie wprost, niby nie na
temat, a dawać do zrozumienia o co mi chodzi. Bardzo nieładny i
nietowarzyski sposób prowadzenia rozmowy: "niby mnie to nie interesuje, ale
swoje wiem". Człowiek dobrze wychowany powinien mówić wprost albo
wcale.
Aluzje są siostrami plotek, więc raczej trzeba ich unikać (patrz hasło:
Plotka)
Czy za aluzję można się obrazić?
Jeśli aluzja zbudowana jest na plotce, to oczywiście.
Jeśli aluzja jest niezawiniona, czy należy przeprosić?
Oczywiście, należy.
Anegdota
Śmieszne, żartobliwe, nieprawdopodobne, krótkie opowiadanie o jakimś
zdarzeniu, czy osobie.
Z racji swojej, z góry założonej nieprawdzie, anegdota nie czyni szkody, a
jest miernikiem popularności, jeśli dotyczy osoby. Panowie posiadający w
"repertuarze" wiele anegdot i umiejący je opowiadać, bywają tzw. "duszą"
towarzystwa. Dlatego dobrze mieć zawsze kilka "służbowych" anegdot, jeśli
zdarzy się w rozmowie nieprzewidziana cisza.
Kiedy anegdota nie jest plotką?
Jeżeli treść przedstawia osobę lub wydarzenie w sympatycznym świetle.
Czy wypada w obecności szefa opowiadać o nim anegdoty?
Jeśli ma poczucie humoru to tak. Natomiast nikt nie lubi, kiedy opowiada
się o nim historyjki z jego życia w obecności kobiet, nawet jeśli anegdoty są
sympatyczne.
Anonim
Pismo wysłane bez podpisu autora, zawierające prawie w stu przypadkach
na sto doniesienie o rzeczach nieprawdziwych, mających na celu oczernienie
w naszych oczach innej osoby. Wprawdzie istnieje przekonanie, że nie ma
sposobu walki z anonimami, lecz ich nieczytanie i wrzucanie do kosza
skutecznie zniechęca autorów do uprawiania tego rodzaju korespondencji.
Człowiek dobrze wychowany nie pisze ani nie czyta anonimów. Anonim
łatwo odróżnić od normalnego listu, ponieważ najczęściej jest podpisywany
zwrotem: "Pański serdeczny Przyjaciel" lub dla zmylenia adresata -
zmyślonym nazwiskiem.
Anonimy, to korespondencja ludzi podłych i tchórzy, którzy nie mogą
znieść myśli, że komuś może się dobrze powodzić, lub że jest człowiekiem
szczęśliwym. Z człowiekiem, któremu udowodniono pisanie anonimów
powinno się zerwać wszelkie kontakty towarzyskie.
Jak zareagować, gdy anonim zawiera prawdę?
Jeśli się raz ulegnie pokusie honorowania anonimu, jego autor to
wykorzysta i będzie pisał dalej. Informacji zawartych w anonimach nie należy
przyjmować do wiadomości, nawet jeśli są prawdziwe.
Antrakt
- (czyli przerwa), czas między aktami lub w połowie koncertu. W czasie
antraktu mamy możliwość sprawdzenia, kto ze znajomych jest w teatrze,
zwiedzić teatr, udać się do bufetu lub skorzystać z toalety. Należy pamiętać,
że normalna przerwa w teatrze trwa od 10 do 15 minut - rzadziej dłużej - i
w tym czasie należy się zmieścić. Wracając po przerwie na widownię
obowiązują nas te same zasady, co na początku przedstawienia (patrz hasło:
Teatr) Czy w czasie antraktu jest obowiązek opuszczania widowni?
Nie ma takiego obowiązku. Natomiast antrakt jest świetną okazją do
zaznajomienia się z treścią programu teatralnego.
Jeśli pani nie chce wyjść w czasie przerwy, czy pan może ją na ten czas
opuścić?
Jeśli musi to tak, ale należy przeprosić.
Aperitif
Krótka 15-30 - minutowa forma przyjęcia na stojąco, która odbywa się w
różnej porze dnia, najczęściej poprzedzająca śniadanie lub obiad. Jako
samodzielne przyjęcie związana jest z zakończeniem np. konferencji
prasowej lub spotkania towarzyskiego. (patrz hasło: Przyjęcia) Czy na
spotkanie zwane aperitifem otrzymuje się specjalne zaproszenia?
Jeśli jest to np. zakończenie podpisania umowy, to na ogół organizator
zaprasza ustnie.
Banknoty
Wielokrotnie w naszej historii powojennej z powodu instalacji znikły z
obiegu drobne pieniądze metalowe, a zastępowały je banknoty, czyli
"papierowe znaki pieniężne". Duża ilość niskich nominałów, których większą
ilość trzeba mieć zawsze przy sobie powodowała lub powoduje, że
traktowane one są jako mało znaczące papierki. Nieskładane, zgniecione,
często wyjmowane z kieszeni garściami wskazują na to, że nie
przywiązujemy wagi do pieniędzy.
Człowiek uważający się za osobę dobrze wychowaną dba o estetyczny
wygląd wszystkich rzeczy, które wręcza drugiej osobie. Dotyczy to zarówno
pożyczonych książek, gazet, które wręczamy zawsze złożone, jak i
banknotów.
Prostowanie i składanie ich zabierze nam trochę czasu, ale kiedy takimi
pieniędzmi będziemy płacili, świadczyć to będzie o naszym szacunku dla
odbiorcy.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy