[ Pobierz całość w formacie PDF ]

1.Stany graniczne nośności

- Wypieranie podłoża przez fundament lub przez całą budowlę. - Usuwisko albo zsuw fundamentów lub podłoża wraz z budowlą. - Przesunięcie w poziomie posadowienia fundamentu w podłożu

- opór graniczny podłoża gruntowego przeciwdziałający temu obciążeniu

M – współczynnik korekcyjny, 0,7-0,9

- należy przyjąć najmniej korzystne warunki

2. Kategorie geotechniczne

Kategoria I. Obejmuje niewielkie obiekty budowlane, w prostych warunkach gruntowych, dla których wystarcza jakościowe określenie właściwości gruntów. I kategoria geotechniczna obejmuje np.:

·   lub 2-kondygnacyjne budynki mieszkalne i gospodarcze przy maksymalnym obciążeniu obliczeniowym na słup =250 kN, a na ściany 100 kN/m na fundamentach bezpośrednich, palowych, lub na studniach,

·   ściany oporowe i zabezpieczenia wykopów, jeżeli różnica poziomów nie przekracza 2 m,

·   wykopy do głębokości 1,2 m (i powyżej zwierciadła wody) i nasypy do wysokości 3 m wykonywane zwłaszcza przy budowie dróg, pracach drenażowych oraz układaniu rurociągów,

Kategoria II. Obejmuje obiekty budowlane w prostych i złożonych warunkach gruntowych, bez szczególnego zagrożenia, wymagające ilościowej oceny danych geotechnicznych i ich analizy, przy mało skomplikowanych przypadkach obciążenia. Zazwyczaj projektowanie takich konstrukcji odbywa się standardowymi metodami. Przykładowe konstrukcje należące so kategorii II to:

­          powszechne konstrukcje posadowione bezpośrednio oraz pośrednio,

­          ściany oporowe lub inne konstrukcje oporowe powyżej 2m różnicy poziomów, utrzymujące grunt albo wodę,

­          wykopy i budowle ziemne poza poza kategorią I,

­          przyczółki i filary mostowe oraz nabrzeża,

­          kotwy gruntowe i inne systemy kotwiące,

­          nawierzchnie lotnisk o sztywnej i podatnej konstrukcji

­          tunele w twardych, niespękanych skałach, nie wymagające spełnienia specjalnych warunków

 Kategoria III. Obejmuje obiekty bardzo duże, rzadko spotykane, wrażliwe na osiadania; konstrukcje w skomplikowanych warunkach gruntowych lub konstrukcje ryzykowne nawet w prostych i złożonych warunkach gruntowych, obiekty na obszarach aktywizacji procesów geologicznych, aktywnych szkód górniczych i zagrażające środowisku, np.:

­     nietypowe obiekty budowlane niezależnie od warunków gruntowych, których eksploatacja może zagrażać użytkownikom i środowisku (w tym obiekty energetyki jądrowej, rafinerie, zakłady chemiczne, zapory wodne) lub których projekty budowlane zawierają nowe, nie sprawdzone w krajowej praktyce, rozwiązania techniczne, nie znajdujące podstaw w przepisach i Polskich Normach,

­     budowle o dużych obciążeniach, wysokie, z wielokondygnacyjnymi podziemiami,

­     duże mosty, wiadukty, estakady,

­     skomplikowane konstrukcje nadbrzeżne,

­     głębokie wykopy w pobliżu budowli,

­     obiekty budowlane posadawiane w skomplikowanych warunkach gruntowych,

­     obiekty zabytkowe i monumentalne

4. Obciążenia działające na ścianę oporową i płaszczyznę wirtualną

Parcie na ścianę wirtualną

ea1k=qk∙Kank

ea2k=γk∙z∙Kank

Gdzie:

ea - parcie jednostkowe na wirtualna ścianę, ea=ea1+ea2

ea1 - parcie jednostkowe od obciążenia q

ea2 - parcie jednostkowe od gruntu

Wypadkowa parcia na ścianę wirtualną

Pa1k=H∙ea1kPa2k=12∙H∙ea2k

gdzie:

Pa1k - siła parcia od obciążenia q liczona na 1mb ściany

Pa2k - siła parcia od gruntu liczona na 1mb ściany

5. Płaszczyzna wirtualna pionowa i nachylona (warunki)

- to płaszczyzna wirtualna jest nachylona pod kątem

- to płaszczyzna wirtualna jest nachylona pod kątem 90o

6. Kąt tarcia gruntu o konstrukcję

Zgodnie z EC7

d jest kątem tarcia o konstrukcję(wirtualna płaszczyznę), oblicza się ze wzoru:

d= k·jcv

Gdzie,

jcv jest kątem tarcia gruntu w stanie krytycznym,

k=1 dla konstrukcji betonowych wylewanych na miejscu budowy

k=2/3 dla konstrukcji prefabrykowanych

7. Wartości obliczeniowe ciężarów elementów muru oporowego i gruntu leżącego na odsadzkach  oraz parć jednostkowych działających na ścianę oporową.

Wartości współczynników częściowych na podstawie podejścia obliczeniowego drugiego:

qd=1,5qk

γd=1,35γk

γk – wartość charakterystyczna ciężaru objętościowego zasypki

γbk– zawartość charakterystyczna ciężaru objętościowego żelbetu [25kN/m3]

 

ea1 – parcie jednostkowe od obciążenia q.

ea1d=1,5ea1k[kPa]

ea2 – parcie jednostkowe od gruntu.

ea2d=1,35ea2k[kPa]

G1 – ciężar zasypki

G1d=G1k×1,35=12γkbh1+h2×1,35 kNm

G2 – ciężar ściany żelbetowej

G2d=G2k×1,35=γbkch1+h2×1,35 kNm

G3 – ciężar płyty poziomej

G3d=G3k×1,35=γbkBh3×1,35 kNm

G4 – ciężar zasypki na przedniej odsadzce

G4d=G4k×1,35=γkah2×1,35 kNm

Pa1 – siła parcia od obciążenia q liczona na 1mb ściany

Pd1=ea1kH×1,5=49,95 kN/m

Pa2 – siła parcia od gruntu liczona na 1mb ściany.

Pd2=12×H2×γk×Kak×1,35=82,05 kN/m

8. Nośność pala wciskanego

Nośność charakterystyczną pala wciskanego należy obliczyć wg wzoru:

gdzie:

Rsk – nośność charakterystyczna pobocznicy pala

Rbk – nośność charakterystyczna podstawy pala

Ssi, Sp – współczynniki technologiczne wg tab. 4 Błąd! Nie można odnaleźć źródła odwołania.],

ti – jednostkowa wytrzymałość wzdłuż pobocznicy pala w obrębie warstwy „i” wg pkt.2.2.3 Błąd! Nie można odnaleźć źródła odwołania.],

q – jednostkowa wytrzymałość pod podstawą pala

Asi – pole pobocznicy pala zagłębionego w warstwie „i”,

Ap – pole przekroju porzecznego podstawy pala.

9. Minimalne zagłębienie pala w gruncie nośnym

- zagęszczone i zwarte - min. 1,0m

- półzwarte, twardoplast. i średniozagęszcz. - min. 2,0m

Warunki te dokładnie zależą od: rodzaju pala, średnicy, wymiaru boku i kątu nachylenia pali

10. Sposób wyznaczania jednostkowej granicznej wytrzymałości gruntu pod podstawą pala

Q(kPa) zależne od rodzaju gruntu, stopnia zagęszczenia Id lub stopnia plastyczności IL. Wartości podane w tabeli w normie palowej.

11. Wyznaczenie wytrzymałości gruntu wzdłuż pobocznicy

Wartość jednostkowej obliczeniowej wytrzymałości gruntu wzdłuż pobocznicy (t(r) ) wyznacza się na podstawie wytrzymałości granicznej (t)[odczytanej z normy] , która zależy od:

Rodzaju gruntu,

Stopnia zagęszczenia Id lub stopnia plastyczności Ip

- Przy obliczaniu wytrzymałości obliczeniowej należy stosowac współczynnik materiałowy gruntu    ɣm<0,9

- Dla gruntow spoistych i zwięzło spoistych można przyjmowac do obliczen wartość t

- Wartości (t) podane w PN należy przyjmowac dla głębokości ≥5m (mierząc od poziomu terenu)

- dla głębokości <5m (t) należy interpolować

- Wartości (t) należy przyjmowac bez względu na srednice pala

13. Warunek nośności dla pali wciskanych

- Nośność obliczeniowa pala

- siła działająca na pal

14. Osiadanie pala w gruncie jednorodnym

15. Sposób wyznaczania modułu odkształcenia gruntu przy obliczaniu osiadania pali

E0 - moduł odkształcenia gruntu [kPa]

Moduł odkształcenia gruntu Eo, wyznacza sie na podstawie wyników badan terenowych obciążenia pala, przez rozwiązanie układów odpowiednich równań z normy palowej. Tak określona wartość Eo przyjmuje sie do obliczenia osiadania grupy pali.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fg

g

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • xiaodongxi.keep.pl