[ Pobierz całość w formacie PDF ]

 

Metody i formy pracy przedszkola.

 

 

                                                                             Metoda nauczania określa sposób pracy nauczyciela z uczniem. Według Cz. Kupisiewicza jest to: „ celowo i systematycznie stosowany sposób pracy nauczyciela z uczniami, umożliwiający uczniom opanowanie wiedzy wraz z umiejętnościami posługiwania się nią w praktyce, a także rozwijanie zdolności i zainteresowań poznawczych.”             

Naczelne miejsce w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym zajmują metody oparte na działalności dziecka. Metody wskazują na czynności, które należy tak dobierać, aby osiągnąć zamierzone cele. Są to czynności zarówno wychowawcy, jak i wychowanka.

W „Podstawach pedagogiki przedszkolnej” pod red. M. Kwiatkowskiej znajduje się opis metod, które mogą być stosowane w pracy z dzieckiem w wieku przedszkolnym. Wyróżnia się więc metody oparte na działaniu, na obserwacji i na słowie. Wśród metod wyróżnia się:

·         metodę samodzielnych doświadczeń opartą na inicjatywie własnej dziecka ( w czasie zabaw, zajęć artystycznych, na temat dowolny w kontakcie z przyrodą itp. )

·         metodę zadań stawianych dziecku przez nauczyciela, które dziecko rozwiązuje samodzielnie według własnego pomysłu

·         metodę ćwiczeń polegającą na powtarzaniu przez dziecko odpowiednich czynności ( np. sprawności ruchowych, uczenia się prawidłowej wymowy itp.)

·         metodę odtwarzania, na przykład podczas nauki wiersza, piosenki, tańca itp.

·         metody słowne, do których należą rozmowy, opowiadania, zagadki, rozwijające procesy poznawcze i poszerzające zasób wiadomości dziecka

·         metody żywego słowa oddziałujące na dziecko przez środki artystyczne, pomagające rozwijać wrażliwość uczuciową i estetyczną.

Do metod poglądowych opartych na bezpośrednim spostrzeganiu zalicza się:

ü      metody obserwacji i pokazu przedmiotów – zjawisk, czynności

ü      metody przykładu: przykład osobisty, poprzez widowisko teatralne, ilustracje

ü      metody uprzystępnienia sztuki.

                      W metodach nauczania wyodrębniono w dydaktyce ogólnej trzy grupy metod: oglądowe, słowne i praktyczne. W pracy przedszkola metody te przenikają się wzajemnie i rzadko występują w swojej czystej postaci, ponieważ pedagogika przedszkolna ma swoją specyfikę. Ale niektóre z nich są dominujące w konkretnych rodzajach zajęć, np. metoda oglądowa – oparta na obserwacji i pokazie będzie pojawiała się w czasie wycieczki czy oglądania różnego rodzaju obrazków, a metoda słowna będzie występowała w czasie słuchania opowiadania lub nauki wiersza.

Obok metod działań odnoszących się do organizacji pracy nauczyciela, wyodrębnione zostały metody odnoszące się do działań dziecka związanych z procesem uczenia się polegającego na:

·         przyswajaniu ( podanego, gotowego materiału ),

·         odkrywaniu ( nowych wiadomości podczas rozwiązywania problemów i samodzielnego poszukiwania ),

·         przeżywania ( różnorodnych form i wartości ),

·         działania ( polegającym na zmienianiu rzeczywistości i samego siebie poprzez sprawdzenie wiadomości w praktyce ).

                      Wielostronne uczenie się przeciwstawia się jednostronnemu uczeniu się, nauczaniu opartemu głównie na przyswajaniu gotowej wiedzy podawanej przez nauczyciela. Wielostronnemu uczeniu się odpowiadają metody nauczania:

-          podające( przyswajanie )

-          problemowe ( odkrywanie )

-    aktywizujące ( przeżywanie ),

-          praktyczne ( działanie ).

                     O skuteczności pracy dydaktycznej nauczycieli w edukacji dzieci w dużym stopniu decydują metody pracy. Istotne jest, by były to metody wynikające z koncepcji wielostronnego kształcenia. Istnieją, jak podaje W. Okoń, cztery grupy takich metod:

1.      metody asymilacji wiedzy oparte na aktywności poznawczej o charakterze reproduktywnym,

2.      metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy oparte na aktywności poznawczej, związanej z rozwiązywaniem problemów,

3.      metody waloryzacyjne ( eksponujące ) cechujące się przewagą aktywności emocjonalnej i artystycznej,

4.      metody praktyczne oparte na aktywności praktyczno – technicznej.

                     Przez formy organizacyjne pracy pedagogicznej rozumie się rozplanowane w czasie i przestrzeni powiązane ze sobą wzajemne czynności nauczyciela i dzieci. W systemie wychowania przedszkolnego formy te odnoszą się do całości sytuacji związanych z trybem życia dzieci i podstawowymi rodzajami ich działalności.

                      Formy organizacyjne obejmują typowe sytuacje wychowawcze, naturalne i celowo zorganizowane, powtarzające się systematycznie lub okolicznościowo w rozkładzie dnia pracy przedszkola.

Program Wychowania Przedszkolnego „ Moje Przedszkole” podkreśla, że: „ Jednym  z  wielu ważnych uwarunkowań w osiąganiu  zamierzonych  celów  jest

stosowanie atrakcyjnych form i metod pracy opartych na :

      -  różnorodnych zabawach,

-          obserwacji i pokazie,

-          działaniu,

-          przekazie słownym,

-          przykładzie osobistym,

-          rozwiązywaniu zadań według własnego pomysłu,

-          samodzielnym doświadczeniu dziecka,

-          spontanicznej, swobodnej aktywności własnej dziecka,

-          grach dydaktycznych,

-          zajęciach dramowych.

Podstawowymi formami organizacyjnymi pracy jest działalność:

1.      indywidualna

2.      zespołowa

3.      zbiorowa ( zajęcia z całą grupą ).

                  Natomiast podstawową formą aktywności dziecka jest zabawa, która jest dominująca w wychowaniu   przedszkolnym.  Stąd  wypływa  powszechnie   znana   prawda,   że   dziecko powinno uczyć się -  bawiąc i bawić się -  ucząc. Oznacza to, że proces nauczania powinien być związany z zabawą. Dziecko przedszkolne przejawia najczęściej swą aktywność zabawową w zabawach manipulacyjnych, konstrukcyjnych, tematycznych, dydaktycznych i ruchowych.

Obok tego pojawiają się także elementy innych form działania, związane z nauką i pracą.  

 

Bibliografia:

Cz. Cyrański, M. Kwaśniewska. Moje Przedszkole. Program Wychowania Przedszkolnego. MOC edukacja, Kielce 2002

A. Łada – Grodzicka. ABC...Program wychowania Przedszkolnego

„Podstawy pedagogiki przedszkolnej” pod red. M. Kwiatkowskiej, WSiP, Warszawa 1985

ABC...Program wychowania przedszkolnego XXI wieku

K. Żuchelkowska. Kolekcje przyrodnicze w edukacji ekologicznej dzieci przedszkolnych. Bydgoszcz 19973      W. Okoń. Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa 1987

 

Podstawy pedagogiki przedszkolnej pod red. M. Kwiatkowskiej

Cz. Kupisiewicz. Podstawy dydaktyki ogólnej, PWN, Warszawa 1973

 

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • xiaodongxi.keep.pl